31 juli 2013, door Suzy Q.
Goede slachtoffers bestaan niet….
Welke argumenten zijn er te bedenken wat maakt dat afschuwelijke gebeurtenissen waaronder ziekten als kanker en hersentumors worden uitgedeeld op basis van het selectieproces goed of slecht?
Dat mensen vasthouden aan het idee dat ziekten, tornado’s en atoombommen een innerlijke gevoelswereld bezitten waaronder rechtvaardigheid, goed en kwaad.
Onderzoek heeft echter aangetoond dat de meeste mensen zich vasthouden aan dit denkbeeld om een doodsimpele reden, namelijk dat men hierdoor in staat blijft om de wereld om hen heen als minder angstaanjagend te ervaren..
Natuurlijk hebben deze denkbeelden een functie en bieden een beloning anders zullen velen onder ons zich niet inlaten met zo’n denkwijze.
Want- zeg nou eerlijk – er is geen groter geschenk dan dat u zich niet druk hoeft te maken wat daarbuiten gebeurd in de echte wereld. Goede mensen worden toch geen slachtoffer.. Met de “echte” wereld bedoel ik de aardbol waar we op rondploeteren en trachten te overleven.
Wij zijn immers de good guys en ons zal niets gebeuren.. toch?
Een ander wonderlijk fenomeen is de uitkomst van diverse onderzoeken waaruit blijkt dat mensen de neiging hebben om de wereld om hen heen te verzachten door de slechte aspecten te verkleinen en de goede als uitgangspunt te nemen. Over het algemeen schijnt men rooskleurige denkbeelden te hebben dat zij mogelijkheden hebben om hun lot en tevens de welwillende wereld om hen heen te kunnen controleren. Iedereen wil heer en meester zijn over zijn eigen lotsbestemming. Sommigen onder ons beweren zelfs dat dit tot de mogelijkheden behoort. Mensen die zweren bij deze gedachtegang en denken dat zij invloed kunnen uitoefenen op toevallige gebeurtenissen.
De veelgebruikte –en gehoorde opmerking is er een van de typische voorbeelden: In iedereen schuilt wel iets goeds.. Dit beeld ondersteunt de welwillendheid van de wereld en de goedheid van de mens.. Wat u werkelijk doet is uzelf naar de buitenwereld spiegelen. .
Er is een groot verschil met de wereld waar we in leven en de wereld in ons hoofd. Tussen wat er feitelijk gebeurt en wat wij willen dat er gebeurt.
Want ik kan u vertellen dat er daarbuiten in de “echte wereld” mensen rondwandelen heel verschillend dan u. Mensen waarin- u en ik- het goede nooit zullen vinden, hoe diep we ook graven..
Wat maakt dat we het denkbeeld koesteren van het hebben van controle. Zelfs in situaties waar geen logische verklaring voor te geven is. Bij confrontatie met het slechte nieuws proberen wij wanhopig de zin en de betekenis hiervan te ontdekken en te begrijpen. Of stoppen het veilig weg in een hokje.Of zwoegen om een redelijke verklaring te vinden om ons positieve wereldbeeld staande te houden. De meest gebruikte is het geloof dat de uitkomst rechtvaardig zal zijn..
Uit onderzoek blijkt dat mensen anderen beschuldigen ongeacht de uitkomst, ongeacht of er een logische relatie bestaat tussen het gedrag en het resultaat.
Terwijl- in deze gedachtegang- totaal voorbij wordt gegaan aan het feit dat de gebeurtenis of geweldspleger de aanleiding is voor het verschrikkelijke wat het slachtoffer is overkomen en eigenlijk de ware verantwoordelijkheid moet dragen voor wat het slachtoffer is overkomen…
Als we stellen dat slachtoffers hun eigen lot in handen hebben . Wat voor functie zal dit dienen?
Hetzij daar wij ons hierdoor meer krachtdadiger voelen of om de wereld rechtvaardig te doen lijken. Het remt ons om voorzorgsmaatregelen te treffen die we nodig hebben om onszelf te beschermen. We ontkennen in wezen dat het trauma ons ook zou kunnen overkomen. Om maar te zwijgen dat we mensen onnodig leed bezorgen. Getraumatiseerden opnieuw slachtoffer maken door ons onbegrip door hen ongepaste schuld op te leggen …. Slachtoffers zitten vaak al vol zelftwijfel en zelfverwijt hierdoor maken wij het moeilijker voor hen om te herstellen,.
Een pijnlijk voorbeeld zijn de gevolgen waar slachtoffers van seksueel geweld onder lijden. Deze slachtoffers wordt vaak verweten schuldig te zijn aan hun slachtofferschap.. Maar niet alleen toeschouwers verwijten het slachtoffer maar het zijn vaak ook de slachtoffers zelf. Onthutsende uitspraken van slachtoffers waaronder “ had ik maar een langere rok moeten dragen” of “ had ik maar niet zo laat op straat gelopen dan”- allemaal pijnlijke verklaringen waarom zij verantwoordelijk zouden zijn voor het trauma wat hen overkomen is..
Maar wat zal u liever geloven?
Dat u -door de lengte van uw rok- of -de manier waarop u uw haar draagt- het feit kan veranderen dat u nooit meer verkracht wordt?
Of dat u totaal geen invloed kunt uitoefenen of controle heeft over het feit dat u op ieder moment slachtoffer kunt worden van een rampzalige gebeurtenis .. de rest van uw leven?
Is het een spirituele zaak?
Anderen schrijven afgrijselijke gebeurtenissen toe aan de wil van een hogere macht. Een macht met de kracht om rampen uit te voeren en regisseren. Deze schijnt te selecteren op goede en slechte personen.. het is de wil van …Maar laten we eerlijk zijn, welke hogere macht zou zulke rampen willen veroorzaken, niet iemand die u zou willen ontmoeten..
Een ander opmerkelijk fenomeen is het geloof in het spirituele.. Wat geheel bestaat uit het geloof dat de wereld in de basis goedaardig is en te controleren valt door bijzondere krachten buiten onszelf.
We schijnen allemaal een beschermengel te hebben die over ons welzijn bewaakt. Alle slechte gebeurtenissen hebben een speciale betekenis en zijn onderdeel van een (karmische) leerproces.
In feite komt het erop neer dat wij geen problemen hebben die niet genezen kunnen worden als we ons maar aansluiten bij een hogere energiebron of macht.
Vertel dit maar eens aan verkrachte en misbruikte slachtoffers, mensen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld of aan mensen wiens geliefde gekidnapt en vermoord is…u heeft geen problemen, raadsels en lijden bestaan alleen maar in uw hoofd.. bent u wel aangesloten bij een hogere macht of kracht?.... Sorry mensen maar de sterren stonden vandaag in de verkeerde volgorde…Hey waarschijnlijk had zijn beschermengel effe vakantie…Het is de wil van… het is uw karma..
Waar ik hiermee op doel is het feit dat mensen spirituele verklaringen zoeken in toevallige rampzalige gebeurtenissen in plaats zich in eerste instantie te realiseren dat er geen selectieproces is tussen goed en kwaad. Iedereen kan slachtoffer worden van een hoop slechte dingen en vaak zonder enige verklaring …
Er gaat nog meer ten koste van het creëren van een zogenaamde zingeving.
Ditmaal spreken wij niet van een pleger van bijvoorbeeld seksueel geweld maar schrijven wij hen de slachtofferrol toe. De psychologie heeft een lange geschiedenis waar seksueel geweldsplegers niet verantwoordelijk werden gehouden voor hun gedrag. Het gedrag was bijvoorbeeld een gevolg van de fout van hun frigide vrouw of en verleidelijk kinderslachtoffertje of had het waarschijnlijk te maken met een psychosociale problematiek binnen het gezin. We zwijgen over het besef van kwaadwilligheid- wat te bedreigend is om te verdragen- door hen in een slachtofferrol te plaatsen en hun gedrag toe te schrijven aan krachten buiten hun controle. Een pleger van seksueel geweld is eigenlijk gewoon een slachtoffer en het zogenaamde slachtoffer had maar beter moeten weten om s’ avonds op straat te lopen.. Dit is een makkelijke manier om te redeneren. Helaas denken velen er zo over..
Het is daarom geen verrassing dat velen de neiging hebben om de slachtoffers- eerder en vaker schuld- toe te schrijven dan aan de gebeurtenis of geweldpleger. Maar als de geweldpleger niet schuldig is aan zijn gedrag waarom slachtoffers wel, ongeacht wat zij wel of niet hebben gedaan? Als een gebeurtenis toe te schrijven is aan de wil van een hogere macht , wat hebben de slachtoffers dan gedaan wat zo slecht is dat zij de dood moeten vinden?
Het gemiddelde gezonde mens, verdraait realiteit om een zachtere en vriendelijkere wereld te creëren dan er eigenlijk bestaat…ten koste van wie..?
Bron: Suzy Q
Namasté,
Tammy Wong
