Ingela is sinds 24 januari 2013 blogger voor Leef Bewust.
Hey, mijn naam is Ingela en ik woon sinds 2006, samen met mijn dochter van 13 jaar in Almere.
Hiervoor woonde we in Amsterdam, waar ik ben geboren en getogen. Ik had een parttime baan in de horeca, zodat ik mij daarnaast volledig kon richten op mijn opleiding tot acteur en mijn werk als freelance actrice.
Beide banen, in combinatie met deze stad, waren een verleiding op het gebied van, drinken, roken en blowen. En tot mijn 33ste was ‘dat’ ik leef belangrijker voor mij dan ‘hoe’ ik leefde.
Met de komst van mijn dochter kwam hier langzaam een eind aan, dat ging niet heel snel omdat ik deze ‘levensstijl’ niet zomaar wilde en kon opgeven; het was een onderdeel geworden van wie ik was.
Het duurde nog 6 jaar voordat ik de kracht had om te kunnen stoppen met roken, mijn toen nog laatste verslaving.
Hoe ironisch dat ik me in de anderhalf jaar hierna in 2007, steeds slechter begon te voelen (lees 10 kilo afgevallen en erg ziek) en ik uiteindelijk last bleek te hebben van een:1 van de weinige ziektes waarvan de artsen zeggen; “nou mevrouwtje, gaat u maar weer roken” de auto immuun ziekte, Colitus Ulcerosa. Om in een lang verhaal kort te maken. Ik ben een stoma ervaring rijker en leef al 5 jaar zonder dikke darm, maar met een pouch, (www.pouch.nl).
Deze afgelopen jaren werd ik gewoon gedwongen om anders naar mijn lichaam te kijken en luisteren. Ik ging me interesseren voor voeding en het effect hiervan, en ben me meer gaan interesseren voor alternatieve geneeswijze, mede ook omdat ik ontdekte dat de medische westerse wereld niet verder kon denken dan; snijden of pijn bestrijden.
Toen ik in de zomer van 2012 Gretta ontmoette werd ik blij. Haar fascinatie voor voeding, in de ruime zin van het woord, herkende ik enorm. Het initiatief voor van haar site en het uitwisselen van ervaringen spreekt me enorm aan en dat is de reden dat ik ja tegen het bloggen heb gezegd. Het zal een uitdaging voor me woorden, want ik haat lang achter de pc zitten en ik ben een langzame typer.
Maar leven zonder dikke darm brengt nu eenmaal een eigen problematiek en interessante kijk op het lichaam met zich mee. Zo ben ik sinds een week eindelijk begonnen met het innemen van Tarwegras poeder, een bom van vitamine, enzymen, mineralen, die schijn ik toch niet helemaal meer voldoende op te nemen zelf.
En heb ik mij afgelopen week moeten inlezen in het fenomeen jicht, een ontsteking in het gewricht, waar ik voor het eerst last van had.
Grtz Ingela
