14 mei 2013, door Gretta.
Ik ga voor sommige misschien wel een heel raar stukje schrijven. Maar herkent iemand dat gevoel, alsof je verliefd bent op het leven? Vol blijdschap loop je met een grote grijns op je gezicht door de straten. Volmondig zeg je 'hallo!' tegen je voorbijgangers of je lacht ze vriendelijk na. Volbewondering loop je door de natuur, kijk je de vogels na en denk je 'dit zou ik wel uren kunnen doen'.
Met waarschijnlijk een aura van hier tot tokio straal je je levensenergie uit. Alles lijkt intenser, voller en kleurrijker. Het voelt alsof de lucht liefde ademt. Je voelt het om je heen en als vlinders in je buik. Een kriebelend gevoel die je een ontzettende energieboost geeft waardoor je niet langer meer wilt lopen maar huppelen. Waardoor je niet langer stil wilt zijn maar begint te fluiten, neuriën of zelfs zingen.
Als een pasgeboren kind kijk je met grote ogen onbevangen rond alsof het de allereerste keer is dat je de wereld ziet.
Hmm, ik ben wellicht een vreemde vogel. Maar dit gevoel neemt me zo nu en dan over en ik vind het heerlijk. Wat anderen van mij zullen vinden als ik in een slappe lach voorbij kom gefietst dat maakt me dan ook helemaal niets uit. Het leven omarmt me en ik omarm het terug. Zoals Jim Carrey het tijdens een toespraak zei: 'It's like riding waves, sometimes your on sometimes your off', zie filmpje onderaan de pagina. Wanneer er weer zo'n gevoel op komt dagen doe ik er alles aan om deze bewust te ervaren en dus vooral te blijven in het hier en nu. Dit soort momenten en soms zelfs dagen leveren mij zoveel energie, creativiteit en innerlijke kracht op. Ideeën in overvloed, alles is dan mogelijk alsof je de hele wereld kunt veroveren met liefde.
Door op de juiste bewustzijnsfrequentie te komen kun je je leven bekijken met een heel ander prespectief, ik denk dat ze dit de 'verlichting' noemen. En dat allemaal zonder toxische middelen, i guess i'm high on life!
>> Start jouw bewustzijnsproces met behulp van meditatie <<
Pluk de dag!
