6 maart 2013, door Fiona.
Bewustzijn creëren is iets heel moois. Het maakt je alerter, gevoeliger en geeft je een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Het zet je aan het denken en je zelfreflectie groeit.
Wanneer je er eenmaal mee begint, kan je ook niet meer terug. Het ingeslagen pad van bewustzijn heeft meerdere richtingen, behalve de weg terug. Je verspeelt hiermee ook de kans dat je een vinger naar de ander kan wijzen en de schuld bij een ander te leggen.
Behalve dat het een mooi pad is, is het ook zo nu en dan een eenzaam pad. Je bewandelt het pad met vallen en opstaan. Soms ben je zoekende en soms denk je dat een keuze niet goed heeft uitgepakt, om er later achter te komen dat dit wel zo was.
Naast het feit dat je nieuwe mensen leert kennen, raak je ook mensen kwijt. Je raakt iemand kwijt, omdat ze graag jouw oude IK willen behouden, omdat ze daar bekend mee zijn. Omdat ze niet om kunnen gaan met jouw denkwijze of omdat je iemand ontgroeit.
Partir c'est mourir un peu
Het doet pijn om iemand te verliezen. Een goede vriendin, een broer of je partner. Maar afscheid nemen van je oude IK voelt ook aan als sterven. Het is jarenlang een deel van jou geweest en daar mag je haar voor bedanken.
Nu ben je er achter gekomen dat je al die tijd ook in een illusie hebt geleefd en dat kan pijnlijk zijn. Dat je om de verkeerde redenen een relatie of een vriendschap bent aangegaan.
Blijf je in die comfortzone, in de die overheerlijke warme poezenmand omdat je bang bent voor het onbekende, omdat je niemand wilt verliezen (en meerder redenen). Of kies je voor jezelf en laat je het oude los?
Soms ben je iemand, die je niet wilt zijn, om te weten wie je wel wilt zijn. Neem de vrijheid om te kiezen wie je wilt zijn. Ik geloof nu dat het kiezen voor jezelf en houden van jezelf, het pad is dat je mag bewandelen. Eer en koester jezelf...! Heb respect voor je gevoelens.
Een relatie hebben met de ander? Wie weet ooit. Nu eerst met jeZelf...!
