Zelfdiscipline kun je leren

29 maart 2013,door Gretta.

Ik heb gister officieel mijn 40 dagen dieet zonder gefrituurde producten succesvol afgerond. Het was een leuke ervaring waarbij ik meerdere keren geconfronteerd werd met mijn zelfdiscipline.

Soms vergat ik bijna dat ik met een dieet bezig was. Hoe makkelijk is het om even een chipje te pakken als het bij iemand op tafel staat. Ik voelde een beweging aan komen, een beweging die reikte naar chips. En toen kwam het besef: dit zou je de komende tijd niet doen, weet je nog? Het feit dat ik dit bij mezelf opmerk gaf me een trots gevoel (ego), maar het werkte wel. Ik liet het liggen.

Engeltje vs. duiveltje
Op drie handjes chips ná dan! Want op een avond, toen ik samen met mijn vriend een filmpje aan het kijken was en hij lekker aan het smullen was van Lay’s Naturel chips hield ik het niet meer.

Ik verlangde naar chips, ik zal en moest het hebben. Heel bewust heb ik dit gevoel ervaren, en ook ervaren hoe krachtig het denken is in het manipuleren. Ik had een afspraak met mezelf gemaakt, omdat ik wilde weten of ik mezelf ervan kon weerhouden om 40 dagen geen gefrituurde producten te eten. Maar op dat moment maakte dat even niets meer uit. Gedachtes als: ‘stel je niet zo aan’, ‘één chipje maar’, ‘kom op, je hebt het al zo lang vol gehouden’, ‘waarom doe je zoiets stoms eigenlijk, je leeft toch al zo gezond?’ zette mij aan het denken.

Toen ik de zak in mijn handen had, hoorde ik in de verte nog een stemmetje ‘doe het niet’. En daar ging ik. Jeetje! Ik genoot echt met 400% van de chipjes die ik at. Wat een feest was dat. In alle aandacht genieten van chips terwijl het eigenlijk niet mocht.

De reis is belangrijker dan de bestemming
Achteraf zat ik even met een minderwaardigheidsgevoel, want ik had me niet aan de ‘afspraak’ gehouden. Maakt dit voor mij een minder groot succes? Nee, al snel kon ik deze gedachten los laten en had ik besloten om mezelf er aan te herinneren dat dit onderdeel is van het proces, dat dit geen falen is. Ik heb mezelf niet veroordeeld dat ik het niet goed had gedaan of dat alles was mislukt.

Nee, het gaat niet om het succes maar meer om de reis en de ervaring. Daarnaast werd ik bijna wekelijkse geconfronteerd met gefrituurde producten. Elke keer die confrontatie aan gaan, de drang voelen en negeren. Dat maakt je echt bewust en mentaal sterk.

Zelfdiscipline
Je zal het misschien raar vinden of overdreven dat ik dit zo serieus heb genomen. Of misschien juist helemaal niet. Maar dit is natuurlijk een voorbeeld voor vele anderen zelfdisciplines die je aan wilt gaan.

Zelfdiscipline is het vermogen om jezelf aan te sporen om iets te gaan doen, terwijl je misschien liever iets heel anders zou willen doen. Op deze manier geef je dus meer prioriteit aan iets dat op de langere termijn waarschijnlijk belangrijker voor je zelf is. Net als alle andere leerprocessen, is ook zelfdiscipline te leren. Ook hier geldt, hoe meer je oefent, hoe beter je wordt. Oefen je minder, dan wordt je zelfdiscipline ook minder. Iedereen heeft overigens een vorm van zelfdiscipline, maar het is niet bij iedereen even goed ontwikkeld.

Het gaat er niet alleen om dat je beseft dat je zelf bewust een keuze kunt maken om iets wel of niet te doen. Maar het gaat ook om het proces, om de discipline, om innerlijk kracht. Wat leer je ervan, wat sta je toe.

Verder realiseer ik me dat ik niet meer wekelijks een zak chips in het karretje hoef te gooien tijdens het winkelen. Ik realiseer me dat  hoe langer ik er mee wacht, hoe meer ik ervan kan genieten. Het voordeel is natuurlijk zo min mogelijk ongezonde rotzooi mijn lichaam in werk. En wanneer ik het toch doe, kan ik er echt volledig van genieten zonder mezelf achteraf te veroordelen.

Op naar mijn volgende uitdaging…